In de donkerste dagen van de Tweede Wereldoorlog werd de dappere ontsnapping van Louis Velleman uit Sterrelaan 27 in Hilversum eeuwig in het geheugen gegrift. Niet de doodsangst, maar het vastberaden bevel van zijn tante leidde tot een spectaculaire vlucht die zijn leven redde. In 1943, terwijl een beruchte jodenjager zich gereedmaakte om hem mee te nemen, stond Velleman voor een gevaarlijke keuze die zijn lot zou bepalen.
Toen de Duitsers in 1940 Nederland binnenvielen, kwam het Haarlemse gezin Velleman direct in het vizier van de nazi's. Als joodse familie waren ze vogelvrij verklaard, met tragische gevolgen die niet te vermijden leken. De dreiging van deportatie hing als een zwaard van Damocles boven hun hoofd, dwingend tot een leven in de schaduw en op de vlucht voor het kwaad dat hen op de hielen zat.
Terwijl Louis Velleman in de duisternis van zijn schuilplaats het ondenkbare doormaakte, ontspon zich een tragedie met onvoorstelbare wendingen. Met moed en wilskracht trotseerde hij het noodlot dat hem naar de rand van de afgrond bracht. Zijn ontsnapping uit de klauwen van de vijand werd een symbool van hoop en overlevingsdrang te midden van een onvoorstelbare nachtmerrie.
De herinnering aan Louis Velleman blijft levendig, zelfs 25 jaar na zijn overlijden op 15 april. Zijn verhaal van strijd en triomf dient als een inspiratiebron voor allen die geloven in de kracht van menselijke veerkracht en vastbeslotenheid in de moeilijkste tijden. Moge zijn moed en doorzettingsvermogen ons eraan herinneren dat het licht van de vrijheid nooit volledig kan worden gedoofd, zelfs niet in de diepste duisternis van de geschiedenis.